Recibido al mail
Una muerte en acción es un llamado eterno a luchar.
Carta a lxs compañerxs de Kyriakos y Marianna.
Kyriakos nos ha dejado, murió en un departamento el jueves pasado. Marianna se encuentra gravemente herida en el hospital Evangelismos. Ambxs compañerxs anarquistas presentes en diferentes escenarios de la lucha. Recibimos la noticia con tristeza y cercanía porque el último suspiro de su vida pudo haber sido eventualmente también el último de varixs de nosotrxs. Nuestro sentimiento no puede ser mas que un inmenso cariño y admiración porque sabemos que quienes transitan en el camino de la ofensiva anarquista son valiosxs y únicxs en sus cualidades, contradicciones y aportes al combate.
Nuestra época está marcada por la naturalización de la guerra y la muerte al servicio de los conflictos entre poderes, convirtiendo la pérdida en cifra, olvidando nombres e identidades. En cambio en esta, nuestra guerra contra el poder, no olvidamos ningún rostro, no olvidamos ningún nombre. En adelante, cada 31 de octubre será un día en el que lxs anarquistas del mundo estamos convocadxs a dar un paso al frente y empuñar las armas contra los estados, el capital y la autoridad, trenzando internacionalmente el horizonte de la anarquía y la libertad a través del ataque. Ningunx de nuestrxs muertxs será referencia de una vieja historia, son presente de acción y combate.
Ya podemos imaginar compañerxs a lo que deben estar enfrentándose: burdas declaraciones de la prensa, imágenes morbosas, teorías inexactas, represión y vigilancia. Ante esto, la urgencia de enfrentarnos a lo tosco y la mentira: es el momento preciso para contar nuestra historia y defenderla orgullosa y ferozmente.
Recientemente una treintena de jóvenes combatientes sufrieron un accidente incendiario mientras participaban de una jornada de lucha callejera en un liceo en Santiago de Chile (INBA). Aún continúan varios en riesgo vital. La respuesta de los entornos ha sido concisa: mucha gente se ha acercado para donar sangre, instancias solidarias para reunir dinero y se han realizado diversas expresiones de propaganda en las calles a su vez que se resiste el hostigamiento policial en los hospitales donde nuestros jóvenes compañeros combaten minuto a minuto por vivir y recuperarse.
Les contamos esto porque sentimos y entendemos el dolor que inesperadamente se cierne y lo inunda todo, heridas que al calor de las horas parecieran transformarse en un laberinto sin salida. Pero es aquí y en estos momentos donde debemos salir al encuentro del incontrolable y rabioso vuelo por la libertad, sin mesura ni confusiones. Transitando por lo genuino, la precariedad y lo construido a pulso, hemos aprendido la mala costumbre del persistir aunque los obstáculos se vean colosales, consolidando a través de los hechos que nuestra única derrota será no intentarlo.
Incendiarixs, inconformistas, inquietxs, inquebrantables, intransigentes, incansables, irascibles: Impulsemos y demos cuerpo a nuestros deseos de subvertir el orden existente mediante la utilización de todos los métodos de lucha a nuestro alcance. Saludamos con afecto y cariño a sus familias, entornos de compañerxs, amigxs y cercanxs, sepan que desde Chile a Grecia solidarizamos frente a estos difíciles momentos.
Compañero Anarquista Kyriakos ¡Presente!
Fuerza y coraje a la compañera Marianna Manoura.
Solidaridad con lxs detenidxs y perseguidxs.
Adelante la guerrilla urbana anarquista.
Nueva Subversión
Células Revolucionarias Nicolás Neira
Fracción Autonómica Cristián Valdebenito (2)
Células Revolucionarias Mauricio Morales
Grupo de Acción 6 de Julio (2)
Grupo Antiespecista Emilia Bau
Célula Insurreccional por el Maipo (2) (3)
Célula Sediciosa Santiago Maldonado
Grupo de Afinidad 25 de Julio
A death in action is an eternal call to struggle.
Letter to the comrades of Kyriakos and Marianna.
Kyriakos has left us, he died in an apartment last Thursday. Marianna is seriously wounded in the Evangelismos hospital. Both anarchist comrades present in different scenarios of the struggle. We receive the news with sadness and closeness because the last breath of her life could have been eventually also the last of several of us. Our feelings cannot be more than immense affection and admiration because we know that those who walk the path of the anarchist offensive are valuable and unique in their qualities, contradictions and contributions to the struggle.
Our era is marked by the naturalization of war and death in the service of conflicts between powers, turning loss into a figure, forgetting names and identities. On the other hand, in this, our war against power, we do not forget any face, we do not forget any name. From now on, every 31st of October will be a day in which we, the anarchists of the world are summoned to take a step forward and take up arms against the states, capital and authority, internationally braiding the horizon of anarchy and freedom through attack. None of our dead will be a reference to an old history, they are the present of action and combat.
We can already imagine comrades what they must be facing:crude press statements, lurid images, inaccurate theories, repression and surveillance. Faced with this, the urgency to confront the coarse and lies: it is the precise moment to tell our story and defend it proudly and fiercely.
Recently some thirty young fighters suffered an incendiary accident while they were participating in a day of street fighting at a high school in Santiago de Chile (INBA). Several of them are still in vital risk. The response from the surrounding area has been concise: many people have come forward to donate blood, there have been instances of solidarity to collect money and there have been several expressions of propaganda in the streets, while at the same time resisting the police harassment in the hospitals where our young comrades are fighting minute by minute to live and recover.
We are telling you this because we feel and we understand the pain that unexpectedly looms and floods everything, wounds that in the heat of the hours seem to transform, seem to turn into a labyrinth with no way out. But it is here and in these moments where we must go out to meet the uncontrollable and rabid flight for freedom, without restraint or confusion. Transiting through the genuine, the precariousness and the hard-won, we have learned the bad habit of persisting even when the obstacles seem colossal, consolidating through facts that our only defeat will be not to try.
Incendiaries, nonconformists, restless, unyielding, tireless, irascible: Let us push and give body to our desires to subvert the existing order through the use of all methods of struggle within our reach. We greet with affection and affectionately to your families, comrades, friends and close ones, know that from Chile to Greece we we show our solidarity in these difficult moments.
Anarchist comrade Kyriakos Present!
Strength and courage to comrade Marianna Manoura.
Solidarity with the arrested and persecuted.
Forward the anarchist urban guerrilla.
Nueva Subversión
Células Revolucionarias Nicolás Neira
Fracción Autonómica Cristián Valdebenito
Células Revolucionarias Mauricio Morales
Grupo de Acción 6 de Julio
Grupo Antiespecista Emilia Bau
Célula Insurreccional por el Maipo
Célula Sediciosa Santiago Maldonado
Grupo de Afinidad 25 de Julio
Ein Tod in Aktion ist eine ewige Aufforderung zum Kampf.
Brief an die Gefährt*innen von Kyriakos und Marianna.
Kyriakos hat uns verlassen, er ist letzten Donnerstag in einer Wohnung gestorben. Marianna liegt schwer verletzt im Evangelismos-Krankenhaus. Beide anarchistischen Gefährt*innen waren in verschiedenen Phasen des Kampfes dabei. Wir nehmen die Nachricht mit Traurigkeit und Verbundenheit auf, denn der letzte Atemzug ihres Lebens könnte auch der letzte von mehreren von uns gewesen sein. Unser Gefühl kann nur von großer Zuneigung und Bewunderung geprägt sein, denn wir wissen, dass diejenigen, die den Weg der anarchistischen Offensive gehen, wertvoll und einzigartig sind in ihren Eigenschaften, Widersprüchen und Beiträgen zum Kampf.
Unsere Zeit ist geprägt von der Naturalisierung von Krieg und Tod im Dienste von Konflikten zwischen Mächten, die Verluste in Zahlen verwandeln und Namen und Identitäten vergessen. Aber in diesem, unserem Krieg gegen die Macht, vergessen wir kein Gesicht, vergessen wir keinen Namen. Von nun an wird jeder 31. Oktober ein Tag sein, an dem Anarchist*innen auf der ganzen Welt dazu aufgerufen sind, vorzutreten und die Waffen gegen Staaten, Kapital und Autorität zu ergreifen, um den Horizont der Anarchie und Freiheit international durch Angriffe zu verflechten. Keiner unserer Toten wird ein Hinweis auf eine alte Geschichte sein, sie sind die Gegenwart der Aktion und des Kampfes.
Wir können uns schon jetzt vorstellen, womit die Gefährt*innen konfrontiert sein müssen: plumpe Presseerklärungen, morbide Bilder, ungenaue Theorien, Repression und Überwachung. Angesichts dieser Tatsachen ist es dringend notwendig, sich mit dem Groben und der Lüge auseinanderzusetzen: Es ist genau der richtige Moment, um unsere Geschichte zu erzählen und sie stolz und kämpferisch zu verteidigen.
Kürzlich verunglückten etwa dreißig junge Kämpfer*innen bei einem Straßenkampftag in einem Gymnasium in Santiago de Chile (INBA) durch Brandstiftung. Mehrere von ihnen schweben noch immer in Lebensgefahr. Die Reaktion der Menschen um uns herum war kurz und bündig: Viele Menschen haben sich gemeldet, um Blut zu spenden, es gab Solidaritätsaktionen, um Geld zu sammeln, und es gab verschiedene Propagandaaktionen auf den Straßen, während wir uns gegen die Schikanen der Polizei in den Krankenhäusern wehrten, in denen unsere jungen Gefährten Minute für Minute um ihr Leben und ihre Genesung kämpfen.
Wir sagen euch das, weil wir den Schmerz spüren und verstehen, der unerwartet auftaucht und alles überflutet, Wunden, die in der Hitze der Stunden zu einem Labyrinth ohne Ausweg zu werden scheinen. Aber genau hier und in diesen Momenten müssen wir hinausgehen, um der unkontrollierbaren und rasenden Flucht nach Freiheit zu begegnen, ohne Hemmungen und Verwirrung. Auf dem Weg durch das Echte, das Prekäre und das schwer Errungene haben wir die schlechte Angewohnheit gelernt, auch dann durchzuhalten, wenn die Hindernisse kolossal erscheinen, und uns durch die Tatsachen zu festigen, dass unsere einzige Niederlage darin besteht, es nicht zu versuchen.
Brandstifter*innen, Unangepasste, Unruhige, Unbeugsame, Unnachgiebige, Unermüdliche, Jähzörnige: Lasst uns vorwärts drängen und unserem Wunsch, die bestehende Ordnung zu untergraben, mit allen uns zur Verfügung stehenden Kampfmethoden Nachdruck verleihen. Wir grüßen mit Zuneigung und Liebe eure Familien, Gefährt*innen, Freund*innen und Nahstehenden und wissen, dass wir von Chile bis Griechenland in diesen schwierigen Momenten solidarisch mit euch sind.
Anarchistischer Gefährte Kyriakos! Anwesend!
Kraft und Mut für die Gefährtin Marianna Manoura.
Solidarität mit den Verhafteten und Verfolgten.
Vorwärts die anarchistische Stadtguerilla.
Nueva Subversión
Células Revolucionarias Nicolás Neira
Fracción Autonómica Cristián Valdebenito
Células Revolucionarias Mauricio Morales
Grupo de Acción 6 de Julio
Grupo Antiespecista Emilia Bau
Célula Insurreccional por el Maipo
Célula Sediciosa Santiago Maldonado
Grupo de Afinidad 25 de Julio
Una morte in azione è un’eterna chiamata alla lotta. Lettera ai compagni e le compagne di Kyriakos e Marianna (Nueva Subversión, Cile, novembre 2024)
Una morte in azione è un’eterna chiamata alla lotta.
Lettera ai compagni e le compagne di Kyriakos e Marianna
Kyriakos ci ha lasciato, è morto in un appartamento giovedì scorso. Marianna si trova gravemente ferita nell’ospedale Evangelismos. Entrambi i compagni anarchici sono stati presenti in diverse situazioni di lotta. Riceviamo la notizia con tristezza e vicinanza perché quell’ultimo respiro della sua vita avrebbe potuto essere anche l’ultimo di molti di noi. Il nostro sentimento non può che essere di immenso affetto e ammirazione perché sappiamo che chi percorre il cammino dell’offensiva anarchica è prezioso e unico nelle sue qualità, contraddizioni e contributi alla lotta.
La nostra epoca è segnata dalla normalizzazione della guerra e della morte al servizio dei conflitti tra poteri, le perdite si trasformano in numeri, nomi e identità vengono dimenticati. Ma in questa nostra guerra contro il potere non dimentichiamo nessun volto, non dimentichiamo nessun nome. D’ora in poi, ogni 31 ottobre sarà un giorno in cui gli anarchici di tutto il mondo saranno chiamati a farsi avanti e a prendere le armi contro gli Stati, il capitale e l’autorità, intrecciando internazionalmente l’orizzonte dell’anarchia e della libertà attraverso l’attacco. Nessuno dei nostri morti sarà un riferimento a una vecchia storia, saranno il presente dell’azione e del combattimento.
Immaginiamo già quello che i compagni dovranno affrontare: crude dichiarazioni da parte della stampa, immagini luride, teorie inesatte, repressione e sorveglianza. Di fronte a tutto questo, l’urgenza di affrontare la rozzezza e la menzogna: è il momento giusto per raccontare la nostra storia e per difenderla con orgoglio e fierezza.
Recentemente una trentina di giovani combattenti sono rimasti coinvolti in un incidente incendiario mentre partecipavano a una giornata di lotta di strada in una scuola superiore di Santiago del Cile (INBA). Molti sono ancora in pericolo di vita. La risposta della gente intorno a noi è stata concisa: molte persone si sono fatte avanti per donare il sangue, ci sono state istanze di solidarietà per raccogliere fondi e ci sono state varie espressioni di propaganda nelle strade mentre si resisteva alle vessazioni della polizia negli ospedali dove i nostri giovani compagni stanno lottando minuto per minuto per vivere e riprendersi.
Ve lo diciamo perché sentiamo e comprendiamo il dolore che inaspettatamente incombe e sommerge tutto, ferite che nel calore delle ore sembrano trasformarsi in un labirinto senza via d’uscita. Ma è qui e in questi momenti che dobbiamo andare incontro all’incontrollabile e rabbioso volo verso la libertà, senza freni e senza confusione. Percorrendo il genuino, il precario e il faticoso, abbiamo imparato la cattiva abitudine di persistere anche quando gli ostacoli sembrano colossali, confermando attraverso i fatti che la nostra unica sconfitta sarà quella di non averci provato.
Incendiari, anticonformisti, irrequieti, irremovibili, intransigenti, instancabili, irascibili: spingiamoci in avanti e diamo corpo ai nostri desideri di sovvertire l’ordine esistente utilizzando tutti i metodi di lotta a nostra disposizione. Salutiamo con affetto e vicinanza le vostre famiglie, i compagni, gli amici e le persone più care, sappiate che dal Cile alla Grecia saremo solidali in questi momenti difficili.
Compagno anarchico Kyriakos, presente!
Forza e coraggio alla compagna Marianna Manoura.
Solidarietà agli arrestati e ai perseguitati.
Avanti la guerriglia urbana anarchica.
Nueva Subversión
Células Revolucionarias Nicolás Neira
Fracción Autonómica Cristián Valdebenito
Células Revolucionarias Mauricio Morales
Grupo de Acción 6 de Julio
Grupo Antiespecista Emilia Bau
Célula Insurreccional por el Maipo
Célula Sediciosa Santiago Maldonado
Grupo de Afinidad 25 de Julio
Χιλή:Ένας θάνατος εν ώρα δράσης είναι ένα αιώνιο κάλεσμα αγώνα. Γράμμα της Νέας Ανατροπής για τους συντρόφους Κυριάκο & Μαριάννα
Ο Κυριάκος μας άφησε, πέθανε σε ένα διαμέρισμα την περασμένη Πέμπτη. Η Μαριάννα είναι βαριά τραυματισμένη στο νοσοκομείο του Ευαγγελισμού. Και οι δύο αναρχικοί σύντροφοι ήταν παρόντες σε διαφορετικά σενάρια του αγώνα. Λαμβάνουμε τα νέα αυτά με θλίψη και εγγύτητα γιατί η τελευταία πνοή της ζωής της θα μπορούσε να ήταν τελικά και η τελευταία πολλών από εμάς. Τα συναισθήματά μας δεν μπορούν να είναι τίποτα άλλο παρά απέραντη στοργή και θαυμασμό γιατί γνωρίζουμε ότι όσοι βαδίζουν στον δρόμο της αναρχικής επίθεσης είναι πολύτιμοι και μοναδικοί από άποψη ποιότητας, αντιφάσεων και συνεισφορών στον αγώνα.
Η εποχή μας σηματοδοτείται από τον εγκλιματισμό του πολέμου και του θανάτου στην υπηρεσία των συγκρούσεων μεταξύ των δυνάμεων, τη μετατροπή της απώλειας σε αριθμούς, ξεχνώντας ονόματα και ταυτότητες. Αντίθετα, στον δικό μας πόλεμο, αυτού ενάντια στην εξουσία, δεν ξεχνάμε κανένα πρόσωπο, δεν ξεχνάμε κανένα όνομα. Από εδώ και στο εξής, κάθε 31η Οκτωβρίου θα είναι μια μέρα κατά την οποία εμείς, οι αναρχικοί του κόσμου καλούμαστε να κάνουμε ένα βήμα μπροστά και να σηκώσουμε τα όπλα ενάντια στα κράτη, το κεφάλαιο και την εξουσία, πλέκοντας διεθνώς τον ορίζοντα της αναρχίας και της ελευθερίας μέσω της επίθεσης . Κανένας από τους νεκρούς μας δεν θα είναι μια αναφορά σε κάποια παλιά ιστορία, είναι το παρόν της δράσης και της μάχης.
Μπορούμε ήδη να φανταστούμε τι μπορεί να αντιμετωπίζουν οι σύντροφοι:
τους συντρόφους τι πρέπει να αντιμετωπίζουν: άγαρμπα δελτία τύπου, φρικτές εικόνες, ανακριβείς θεωρίες, καταστολή και παρακολούθηση. Μπροστά σε αυτά, είναι επείγουσα ανάγκη να αντιμετωπίσουμε την αγαρμποσύνη και το ψέμα: είναι ακριβώς η στιγμή αυτή που πρέπει να πούμε την δική μας ιστορία και να την υπερασπιστούμε με περηφάνια και αγριότητα.
Πρόσφατα, περίπου τριάντα νεαροί μαχητές υπέστησαν ένα εμπρηστικό ατύχημα ενώ συμμετείχαν σε μια ημέρα οδομαχιών σε ένα λύκειο στο Σαντιάγο της Χιλής (INBA). Αρκετοί από αυτούς βρίσκονται ακόμη σε ζωτικό κίνδυνο. Η ανταπόκριση από τη γύρω περιοχή ήταν συνοπτική: πολλοί άνθρωποι προσήλθαν για να δώσουν αίμα, υπήρξαν περιπτώσεις αλληλεγγύης για συλλογή χρημάτων και πολλές εκφράσεις προπαγάνδας στους δρόμους, ενώ ταυτόχρονα αντιστάθηκαν στην παρενόχληση της αστυνομίας στα νοσοκομεία όπου οι νεαροί μας σύντροφοι δίνουν μάχη λεπτό προς λεπτό για την ζωή και την ανάρρωσή τους.
Σας το λέμε αυτό γιατί νιώθουμε και καταλαβαίνουμε τον πόνο που απροσδόκητα πλανάται και πλημμυρίζει τα πάντα, πληγές που μέσα στην ένταση των στιγμών μοιάζουν να μεταμορφώνονται, μοιάζουν να μετατρέπονται σε λαβύρινθο χωρίς διέξοδο. Αλλά είναι εδώ και σε αυτές τις στιγμές που πρέπει να βγούμε για να βρούμε την ανεξέλεγκτη και λυσσαλέα φυγή για ελευθερία, χωρίς περιορισμούς ή συγχύσεις. Περνώντας μέσα από το γνήσιο, την επισφάλεια και ό,τι κερδίθηκε σκληρά, έχουμε μάθει την κακή συνήθεια να επιμένουμε ακόμα και όταν τα εμπόδια φαίνονται κολοσσιαία, βεβαιώνοντας μέσα από γεγονότα ότι η μόνη μας ήττα θα είναι το να μην προσπαθήσουμε.
Εμπρηστές, αντικομφορμιστές, ανήσυχοι, ανυποχώρητοι, ακούραστοι, οξύθυμοι: Εμπρός να ενσαρκώσουμε τις επιθυμίες μας να φέρουμε την ανατροπή της υπάρχουσας τάξης με τη χρήση όλων των μεθόδων αγώνα που έχουμε στη διάθεσή μας. Χαιρετίζουμε με στοργή τις οικογένειες, τους συντρόφους, τους φίλους και τους κοντινούς σας, να ξέρετε ότι από τη Χιλή ως την Ελλάδα δείχνουμε την αλληλεγγύη μας σε αυτές τις δύσκολες στιγμές.
Ο αναρχικός σύντροφος Κυριάκος παρών!
Δύναμη και κουράγιο στην συντρόφισσα Μαριάννα Μανούρα.
Αλληλεγγύη με τους συλληφθέντες και τους διωκόμενους.
Για την πρόωθηση του αναρχικού αντάρτικου πόλης.
Νέα Ανατροπή
Επαναστατικοί Πυρήνες Nicolás Neira
Αυτόνομη Φράξια Cristián Valdebenito
Επαναστατικοί Πυρήνες Mauricio Morales
Ομάδα Δράσης 6ης Ιούλη
Αντισπισιστική Ομάδα Emilia Bau
Εξεγερσιακός Πυρήνας του Μάιπο
Αντάρτικος Πυρήνας Santiago Maldonado
Ομάδα Συγγένειας 25ης Ιούλη